Noxxis

Urodzony w roku 970 roku w środkowej Europie, na terenach rodzącego się państwa Słowian i już istniejącego poństwa German. Jest bękartem, znienawidzonym przez swego ojca, i pogardzanym przez resztę rodziny. Zawsze zlecano mu najtrudniejsze pracę, mając nadzieję, że zapracuję się, bądź będzie miał nieszczęśliwy wypadek. Gdy ujrzał to kapłan, jego rodzice zostali poddani reperkusjom, przez wyjątkowo wierzącego kniazia. Spowodowało to tylko, że jego "rodzice" znienawidzili go bardziej. Gdy tylko nadeszła okazja, w wieku 16 lat, został wysłany w okolice Szkocji i Wessex oraz oddany pod opiekę wuja. Po mniej więcej roku spokojnego życia, dość beztroskiego, wydarzył się "incydent". Nox ruszył z wujem do małego miasteczka w Wessex po niezbędne zapasy, gdy zobaczyli pozostałości po jatce, jaką bandyci urządzili dwójce wędrownych. Co gorsza, gdy dwójka ruszyła omijając zakrwawiony szlak, maruderzy wyszli z ukrycia i zażądali wszystkich pieniędzy, albo zrobią im to, co poprzednikom. Wuj kazał Noxowi uciekać, a sam zdecydował się zostać i walczyć. Przerażony i spanikowany przyszły mag zaczął uciekać. W trakcie ucieczki, pod wpływem adrenaliny i przerażenia zaczęło się dziać, coś czego się nie spodziewał. Wszystkie krzaki i gałęzie po drodze były odpychane od niego, jakby dysponował niewidzialną tarczą. Później dowiedział się, iż podświadomie używając mocy, rzucił depulso. Uciekając, zawędrował w głąb dzisiejszych ziem niczyich, gdzie padł wyczerpany biegiem i emocjami. Obudził się osiem godziny później, w chacie swego wuja, który zachowywał się, jak gdyby nic się nie stało. Zapytany o wydarzenia z poprzedniego dnia odpowiedział tylko "musiało Ci się śnić". Jednak młody mag wiedział, że to nie był sen, wspomnienia były za prawdziwe. Próbował potajemnie ćwiczyć moc. Dość szybko jego wuj "przyłapał" go. Zaskoczyło to starego druida, jednak mniej niż młodemu magowi wydawało się, że zaskoczy. Wuj zaczął wprowadzać młodego. Tłumaczyć, czym jest magia, kim on jest i czym powinien zajmować się. Kupił mu różdżkę, po którą musieli wyprawić się w głąb Szkocji. Po roku zaczął go uczyć animagii. Przemiany w zwierze. W przypadku Noxxa jest to żubr. Majestatyczny, potężny zwierz. Wuj opowiedział mu swoją historię, trochę podobną do historii życia młodego - wygnany z domu w wieku dwudziestu lat, zmuszony do życia samodzielnie, przez ponad 5 lat. Stał się praktycznie częścią lasu, czującą jednostką większej całości. Czuł potrzebę obrony boru, i potrzebę istnienia tam. Lata mijały, a Nox, po czujnym okiem wuja trenował i powoli dorastał. Został nauczony magii, a także w przypadku potrzeby walki toporem. W międzyczasie także nie raz spotykali nielegalnych drwali, czy bandytów wędrujących tym borem, chcących go zranić, bądź zniszczyć. Las opuściła zdecydowanie mniejsza ilość osób niż doń weszła. Niestety, stary Druid w końcu zmarł. Dopadł go wiek i choroba płuc, która nie odpuszczała przez ponad rok. W wieku 23 lat Nox musiał nauczyć radzić sobie samemu i przejąć rolę swego wuja. Dumny, że to jego właśnie wybrał stary druid i że natura go zaakceptowała jako swego obrońcę. W ten sposób żyje już od 6 lat, dbając i pilnując lasu, jako pustelnik-druid.
Nox jest osobą spokojną, cierpliwą i miłą, dopóki nie stwierdzi, że ktoś zagraża jego lasowi. Wtedy staje się wściekły. A kiedy jest wściekły, staję się niesamowicie groźny. Skłony jest zabić bez litości, czy okaleczyć, byle tylko bronić tego, co uznał za swoje.