Laelia Shaw of Tordarroch

         Laelia Shaw of Tordarroch urodziła się pewnego słonczego i upalnego dnia lata. Jej ojciec, Guineron Shaw of Tordarroch, to straszy brat samej Roweny Ravenclaw oraz syn przedstawiciela klanu Shaw of Tordarroch - Corneliusa "Smokobójcy" Shawa. Guineron, jak i zresztą pozostałe rodzeństwo, od zawsze żył w cieniu młodszej siostry, która wyrosła na potężną i znaczącą w środowisku magicznym czarodziejkę. Nie przeszkadzało mu to jednak i nie czuł żadnej zazdrości, wręcz odwrotnie - był dumny z utalentowanej siostry, która miała w przyszłości dać dobre imię swojemu klanowi. Do tego wszystkiego życiowym celem Guinerona zawsze było stworzenie własnej szczęśliwej rodziny i ewentualne objęcie dziedzictwa po ojcu, jako męski potomek. Od urodzenia miał wyznaczoną przez rodziców narzeczoną, Elke Urquhart, córkę kolejnego szkockiego klanu. Ich związek był oczywiście czysto polityczny w celu utrzymania pokoju między rodami. Pierw w ich małżeństwie brakowało spontanicznego, pełnego pasji i namiętności uczucia, gdyż Guineron miał trudności z pogodzeniem się z tym, że nie dano mu możliwości wybrania żony. Jednak wraz z urodzeniem pierwszego dziecka, syna Wilhelma, ich relacje się zmieniły i szczerze pokochał nie tylko potomstwo, ale również i żonę, która okazała się być idealną partnerką dla Guinerona - wrażliwą, delikatną, a zarazem wyrozumiałą i inteligentną.
       Guineron i Elke dostali w prezencie ślubnym na własność niewielki zameczek na obrzeżach Szkocji, gdyż niewyobrażalnym było, aby szanowane małżeństwo żyło dalej pod dachem rodziców. Tam właśnie dorastała Laelia wraz z 2 lata starszym bratem. Rodzeństwo miało zapewnione praktycznie wszystko - miłość, ciepło, troskę, prawdziwą rodzinę. Nie brakowało im w dzieciństwie niczego, prócz towarzystwa rówieśników. Laelii zakazano wszelakich kontaktów z niemagicznymi i biedniejszymi dziećmi z okolicy z dwóch powodów - po pierwsze, aby nie zrobiła im przypadkowo krzywdy, a po drugie, żeby nikt się nie dowiedział, iż są czarodziejami, co nawet w Szkocji starano się ukrywać w miejscach większych skupisk mugoli. Większość czasu dziewczyna spędzała w swoich komnatach, a jedyną jej przyjaciółką była starsza o parę lat córka guwernantki, która niejako odkrywała przed nią tajemnice dojrzałego życia. Dziewczyna, kiedy tylko podrosła, musiała wypełniać swoje obowiązki na różnego rodzaju przyjęciach i oficjalnych wizytach, ubrana w piękne suknie, dygająca i wymieniająca uprzejme zdania. Dzięki temu szybko nauczyła się towarzyskiej ogłady, niewymuszonej elegancji w sposobie bycia, pewnej wyniosłości oraz sztuki konwersacji. Niestety pozbawiło ją to prawdziwego dzieciństwa, szaleństwa młodości. Poprzez wymagania rodziców oraz dziadków, nieświadomie wywieraną przez nich presję, Laelia nie miała jak dać upust swojej dziecięcej energii. Najczęściej przesiadywała w potężnej, kamiennej bibliotece otoczona pergaminami, ale zamiast je studiować często wyglądała smutna przez okna spoglądając na wesoło bawiące się na dziedzińcu dzieci ich służby. Miało to jednak jedną zasługę - Lae siłą rzeczy wyrosła na mądrą i dobrze wykształconą w teorii młodą damę. Natomiast babcia Catriona zaszczepiła w dziewczynie największą pasję jej życia - sztukę, a przede wszystkim malarstwo. Razem ze starszym bratem Wilhelmem wymykała się z zamku do pobliskich lasów i podczas gdy Shaw oddawał się polowaniu na zwierzynę, Laelia malowała pejzaże i oddawała się rozmyślaniom. Inną dziedziną sztuki dla niej ważną była muzyka. Osobiście zażądała nauki gry na harfie, czym później czarowała na życzenie najważniejszych gości w rodzinnej posiadłości. 
          Z dość zasobnej rodziny ojca żyła nie tylko blisko z babcią, ale również częsty kontakt utrzymywała z Roweną, która bywała gościem w posiadłości Guinerona. To właśnie ciocia zazwyczaj przynosiła ze sobą unikatowe manuskrypty prosto z Rzymu dotyczące magii i dawała młodej bratanicy na nie zerknąć, nie wspominając o drobnych upominkach zwożonych z całej Europy poszerzających wiedzę, jak i wyobraźnię Laelii, która podziwiała Rowenę i marzyła o przeżyciu podobnych przygód.
       Osiągnąwszy wiek 17 lat otrzymała w prezencie od dziadków oryginalną, specjalnie dla niej zaprojektowaną różdżkę, która miała być znakiem jej dorosłości. Jednak wraz z tym wydarzeniem zaczęto planować ożenek nadal młodej córki Guinerona Shawa. Rodzina nie ukrywa, że najchętniej wydałaby Laelię za któregoś męskiego przedstawiciela pozostałych dwóch rodów, aby podtrzymać zarówno tradycje jak i pokój. Sama dziewczyna zaś stoi przed jeszcze jednym wyborem - czy skorzystać z okazji i udać się wraz z ciotką do tego tajemniczego ośrodka zwanego Hogwartem i począć dalej rozwijać swoją wiedzę magiczną czy też zebrać się na odwagę i wyruszyć samotnie na poszukiwanie przygód mimo wyraźnych sprzeciwów rodziny?

Ładnie, składnie i powabnie. Oby Laelia przeżyła wiele pasjonujących przygód!
Pamiętaj o wylosowaniu ekwipunku.